Szczepić, czy nie szczepić – oto jest pytanie. Tak mogłaby brzmieć uwspółcześniona wersja dylematu Hamleta.

Znów w Nowy Rok stanęłam w oknie. Tym razem miałam okazję popatrzeć na niebo, które rozbłyskiwało od czasu do czasu serią kolorowych fajerwerków.

Kiedy rok temu zabierałam się, by pisać świąteczny komentarz, świat wyglądał zupełnie inaczej.

Każdy człowiek kiedyś umrze. Jedni mając kilka dni, inni przeżywszy sto lat. Nikt z nas nie wie kiedy, gdzie, w jaki sposób zakończy życie. Przemijanie jest częścią naszego świata. Wszystko ulega ciągłej zmianie, ostatnio coraz szybszej. Nasze wyobrażenie, że ciągle jesteśmy młodzi i żyć będziemy wiecznie, z każdym przeżytym rokiem staje się coraz mniej pewne.

Przez wieki ludzie wierzyli, że choroby są wynikiem gniewu lub woli bogów, ewentualnie są wywoływane przez czary.

Lubię przeglądać zdjęcia, które udostępnia na swoim profilu na Facebooku Pracownia Dokumentacji Dziejów Miasta Sierpc. Wykonane kilka czy kilkadziesiąt lat temu fotografie przedstawiające uliczki naszego miasta pokazują, jak wiele się zmienia.

Teoretycznie mamy połowę sezonu ogórkowego za sobą. Teoretycznie, bo od kilku przynajmniej lat sezon ogórkowy przestał istnieć.

Co by było, gdyby ludzie zaczęli być dobrzy dla siebie i dla innych?

Mamy powinny nie tylko wzdychać i ocierać ukradkiem łzy, ale przede wszystkim się uśmiechać. Skoro dźwigają na barkach wszystko, co mogą na nie tylko wrzucić latorośle, to postanowiłam stworzyć miniporadnik, przydatny w niektórych codziennych sytuacjach.

Świat stanął na głowie i przyszło nam unikać ludzi.

Niniejszym chciałabym złożyć wyrazy współczucia, tym wszystkim, którzy nigdy nie uczynili bezinteresownie nic dla nikogo innego, poza minimalnymi gestami wynikającymi z czystego przypadku. Nie macie Państwo zielonego pojęcia, co tracicie.

Już rozumiem, dlaczego mój kot bywa wredny bez powodu. Tak się składa, że kilkanaście dni temu dołączyłam do mojego pupila...

Ostrzeżenie – to felieton, zapis różnych myśli, które mogą szokować i być uznawane za niedopuszczalne. Generalnie absolutnie nie polecam czytania poniższego tekstu osobom biorącym wszystko dosłownie, przejawiającym tendencję do szukania dziury w całym i zwolennikom teorii spiskowych. O koronawirusie nie będzie ani słowa.

walentynkowy felieton naczelnej Ekstra Sierpca

Mam dwie wiadomości: dobrą i złą. Dobra – zaczął się nowy rok, a wraz z nim nowe postanowienia do zrealizowania, czas na nauczenie się języka obcego, wykorzystanie karnetu do siłowni, ogarnięcie spraw zaległych, a może nawet i bieżących, rzucenie palenia, opanowanie konsumpcjonizmu, wymyślenie leku na wszystko i doprowadzenie świata do ładu. A do tego mamy jeden dzień więcej, aby to wszystko osiągnąć. Zła wiadomość brzmi – zaczął się nowy rok, wraz z nim zestarzeliśmy się znów, a nie zmądrzeliśmy ani o setną część milimetra. Przed nami kolejne dni, podczas których będą się palić lasy, wymierać kolejne gatunki zwierząt i roślin, ludzie zabijać się nawzajem, ranić słowami i snuć marzenia, których nigdy nie zrealizują. Na dodatek trafił się rok przestępny, więc wszystko będzie trwało cały jeden dzień dłużej.