Magia świąt

Jakby ktoś nie wiedział, to pozostały nam jeszcze trzy dni do świąt. Tych świąt, podczas których żadne odpowiedzialne służby nie zajmą się rodzicami Kevina za notoryczny brak opieki nad małolatem, nikt nie pociągnie do odpowiedzialności Mikołaja za latanie bez uprawnień i wcześniejszego ustalania wolnych korytarzy powietrznych, żaden obrońca zwierząt nie odezwie się w związku z ciemiężeniem reniferów, które muszą ciągnąć sanie z tonami prezentów po pełnym smogu niebie. Pewnie znów ciężar obrony świata przed terrorystami spadnie na samotnego gliniarza z Nowego Jorku, a Babinicz uchroni Częstochowę przed Szwedami. Nie najciekawsze święta czekają też Ebenezera Scrooge’a, któremu przyjdzie się użerać z duchami, i to na dodatek kilkoma. Z pewnością ktoś będzie chciał ratować magię świąt, bo czerwony troll z koła podbiegunowego stwierdzi, że ludzie na nią nie zasługują.

Tak, to będą dokładnie te święta - święta Bożego Narodzenia. I chcemy czy nie, to i tak zostaniemy wciągnięci przez świąteczną machinę przygotowań. Kiedyś narzekało się na sprzątanie rzeczy nieruszanych od I wieku przed naszą erą, czyli mycie i polerowanie filiżanek oraz sztućców po babci lub wymiatanie pajęczyn z kątów, żeby krasnoludki mogły ze swoich dziur na świat popatrzeć. Dziś, w czasach minimalizmu i mebli ze skandynawskiej firmy, nikt nie czyści „złotej” zastawy, kryształów nie myje, a pająki co najwyżej siedzą w terrarium i są domowymi pupilami. Zatem na sprzątanie narzekać nie musimy.

Świąteczne zakupy robimy w tygodniu, szczególnie jak niedziela jest niehandlowa. Podobnie, jak przed laty, wracamy z torbami „upolowanych” pomarańczy, cytryn, szynki konserwowej i innych produktów pierwszej potrzeby. Tyle że papier toaletowy teraz jest pakowany w plastikowe torby, a nie przewiązany sznurkiem. I niestety nie da się go z dumą przez ramię przewiesić i wracać przez pół miasta jak zwycięzca.

Zapachy, kiedyś z kuchni dobiegające przez tydzień przed świętami, jakby zniknęły. W sumie nie warto gotować, piec, lepić, kroić, kiedy wszystko jest na wyciągnięcie ręki w sklepie obok - od pierogów, przez karpia w galarecie, po kaczkę z jabłkami. A gdyby zaszła taka potrzeba, zawsze jakaś restauracja, szczególnie sieciowa, będzie otwarta. Zatem marudzić, że zapachy nie dają nam spać po nocach, a kuchni pilnują „straszne” kobiety, które tylko okruchy dają do jedzenia, nie można.

Jednak my, ludzie, cwani jesteśmy i powód do narzekania znajdziemy. Bo co to za święta bez narzekania? Prawie takie jak bez Kevina, „Szklanej Pułapki” i „Opowieści wigilijnej”. Zatem narzekamy na komercjalizację, nadmiar brzuchatych panów w czerwonych kubraczkach, świeczek o zapachu „jodły na gór szczycie”, brokatowych bombek, wyprzedaży i że kiedyś to były święta, nie to co teraz. Gdzieś czytałam, że pierwsze jarmarki bożonarodzeniowe są już pod koniec wakacji. Właściwie w sierpniu zdecydowanie lepiej zaczynać przygotowania do świąt Bożego Narodzenia. Jest cieplej, dłużej widno i ludzie mają więcej pieniędzy, bo oszczędzali na urlop.

A kiedy już uda się nam przetrwać szturmy na markety wśród kłaniających się w pas mikołajów, wokół migocących lampek na wystawach z wielkimi napisami „sale” i usiądziemy na chwilę, to pomyślmy, co jest dla nas najważniejsze, co sprawia, że ten świat staje się trochę lepszy.

Złość zabiera nam energię. Kombinujemy, jak się mścić, oddać cios albo go wymierzyć. Zabieramy sobie najpiękniejsze momenty życia, by uderzyć w taki lub inny sposób kogoś, kogo nie lubimy albo tego, kto akurat nawinie nam się pod rękę. Z okazji świąt Bożego Narodzenia życzę wszystkim Czytelnikom Ekstra Sierpca, aby nie tracili czasu i sił, by wściekać się na innych i na siebie. Dziękuję, że od trzech lat jesteście z nami. Do siego roku!