1971 r.
24 marca na mocy uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej powstaje Muzeum Etnograficzne w Sierpcu. Zaczątek zbiorów stanowi 120 prac stworzonych przez lokalnych rzeźbiarzy. Pierwszym eksponatem wpisanym do katalogu muzealnego jest drewniana pieta autorstwa Henryka Wierzchowskiego.
W dwóch salach Ratusza otwarto pierwszą wystawę „Sierpecka rzeźba ludowa”.
1972 r.
Rozpoczynają się badania związane z planem utworzenia parku etnograficznego. Pozyskane zostają dwa pierwsze obiekty— karczma z Sochocina i kuźnia z Żuromina.
1975 r.
Opracowana zostaje dokumentacja skansenu. Władze miejskie przekazują ponad 50 ha gruntu pod jego budowę.
21 marca powstaje Muzeum i Park Etnograficzny w Sierpcu.
1976 r.
Zestawiony został pierwszy obiekt — kuźnia z Żuromina. Zaraz potem pojawiają się kolejne, tworząc zalążek wsi rzędowej. W latach 1976-84 pozyskano 25 obiektów budownictwa wiejskiego, w tym karczmę, kuźnię, budynki mieszkalne i gospodarcze.
1985 r.
2 czerwca Park Etnograficzny w Sierpcu zostaje otwarty dla turystów. Ekspozycję tworzy 28 obiektów architektury wiejskiej.
1987 r.
11 czerwca zmianie ulega statut Muzeum. Powstaje liczące dziewięć działów Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu.
1990 r.
Siedzibą Muzeum zostaje zrekonstruowany murowany dwór Bojanowskich, znajdujący się w skansenie.
1991 r.
Nowatorskim pomysłem jest wprowadzenie całorocznego ruchu turystycznego, a w chałupach zmiennej aranżacji wnętrz.
1996 r.
Imprezy plenerowe to pomysł na ożywienie muzealnej ekspozycji. Organizowane cyklicznie „Niedziele w skansenie” przybliżają wiejskie zajęcia codzienne, chłopski strój, wiejskie rzemiosło i ludowe rękodzielnictwo. W ciągu dwudziestu lat uczestniczy w nich ponad 371 tys. turystów.
W karczmie z Sochocina zostaje uruchomiony sklepik z pamiątkami i punkt gastronomiczny. Karczma nazwę Pohulanka zawdzięcza filmowi „Szwadron”, a w jej gościnne progi zaprasza pierwszy karczmarz Rzeczypospolitej Tomasz Stelmański.
1999 r.
3 listopada Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu staje się jednostką organizacyjną Samorządu Województwa Mazowieckiego. Zaczyna się dynamiczny rozwój placówki.
2000 r.
31 grudnia z ratuszowej wieży po raz pierwszy rozlega się hejnał Sierpca.
2001 r.
8 kwietnia odbywa się pierwsza Niedziela Palmowa w skansenie. Zapoczątkowuje ona cykl imprez „Niedziela miesiąca”, z których każda ma swój motyw przewodni, związany z ludowym kalendarzem rolniczym i obrzędowym.
2005 r.
Oddane zostają do użytku dwie całoroczne sale w budynku młyna wodnego: multimedialna i wystawiennicza. Dzięki temu zajęcia edukacyjne w skansenie mogą być prowadzone przez cały rok. Obecnie w sali multimedialnej zaaranżowana jest izba szkolna, w której odbywają się lekcje kaligrafii.
Zakończona zostaje budowa studni głębinowej, stacji hydroforni i sieci wodociągowej na terenie ekspozycji muzealnej. Inwestycja obejmuje także budowę nowoczesnych toalet. Powstaje pierwsza na terenie skansenu biologiczna oczyszczalnia ścieków, która zostanie w kolejnych latach rozbudowana i zmodernizowana.
2008 r.
Otwarto nowoczesny kompleks muzealno-wystawienniczy, utrzymany w konwencji folwarku dworskiego z przełomu XIX i XX wieku. Tworzy on zaplecze administracyjno-gospodarcze i edukacyjne Muzeum.
8 czerwca odbywa się inauguracyjna msza święta w translokowanym kościele z Drążdżewa.
2009 r.
1 stycznia Muzeum Małego Miasta w Bieżuniu zostaje włączone w strukturę Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu i staje się jego oddziałem.
W skansenie zostają otwarte dwie wystawy stałe — galeria rzeźby i powozownia
2010 r.
W murowanym dworze z Bojanowa po raz pierwszy prezentowana jest wystawa ,,wnętrza dworskie końca XIX i początku XX wieku”.
W skansenie po raz pierwszy zostaje zorganizowana ogólnopolska konferencja naukowa.
2011 r.
Ukazuje się pierwszy tom Rocznika Muzealnego Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu.
Następuje otwarcie parku dworskiego przy dworze z Bojanowa i znajdującej się na jego terenie ścieżki edukacyjnej.
2012 r.
Ukazuje się pierwszy numer Wieści Muzealnych.
Zmianie ulega logo Muzeum. Dawny kontur karczmy zastąpiony zostaje barwnym pierścieniem symbolizującym scalenie trzech placówek skansenu, ratusza i Muzeum Małego Miasta w Bieżuniu.
2014 r.
12 lutego Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu zostaje wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów.
2015 r.
10 października odbywa się uroczyste otwarcie centrum kulturalno-rekreacyjnego. W ramach partnerstwa publiczno-prywatnego obiekt jest zarządzany przez operatora. Obecnie to Hotel Skansen Conference & Spa.
2016 r.
Zakończono budowę linii zasilającej i oświetlenia ekspozycji muzealnej. Zakupione zostały systemy do zwiedzania indywidualnego i oprowadzania grupowego, monitory dotykowe z autorską aplikacją oraz telewizory.
3 grudnia otwarta zostaje nowa ekspozycja stała w translokowanym dworze z Uniszek Zawadzkich. Wnętrze dworu prezentuje okres po upadku powstania styczniowego.
2018 r.
Osobom z dysfunkcją wzroku poświęcona jest wystawa „Zobaczyć rękoma” w chałupie z Drwał. Pozwala dotykiem poznać wnętrze chałupy wiejskiej.
Następuje modernizacja dwóch z pięciu obiektów Muzeum Małego Miasta w Bieżuniu.
2019 r.
Kontynuowana jest modernizacja i adaptacja na cele wystawiennicze pozostałych trzech obiektów Muzeum Małego Miasta w Bieżuniu.
Samorząd Województwa Mazowieckiego dokonuje zakupu pałacu Zamoyskich w Bieżuniu i w kolejnym roku przekazuje go MWM w drodze użyczenia.
Na terenie skansenu zostaje zakończona budowa zintegrowanych systemów sygnalizacji przeciwpożarowej, przeciwwłamaniowej i nagłaśniającej. Obiekty muzealne wyposażone są w elektroniczne zamknięcia, a cały teren monitorują nowoczesne kamery.
2020 r.
Otwarty zostaje wiatrak z Zalesia, jeden z najciekawszych obiektów przemysłowych w zbiorach sierpeckiego Muzeum.
2021 r.
27 stycznia uruchomiona zostaje nowa strona internetowa Muzeum. Rozpoczynają się obchody roku jubileuszowego.
Osoby kierujące Muzeum
Antoni Lorenc (1971-1975)
Bohdan Kohutnicki (1975-1978)
Wojciech Wilkowski (1978)
Jan Piotrowski (1978-1979)
Tomasz Czerwiński (1980-1987)
Zbigniew Gajewski (1987-1991)
Jan Rzeszotarski (od 1991 r. do chwili obecnej)
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz