Teresa Gamrot – matematyk, nauczyciel, pedagog, wychowawca kilku pokoleń sierpczan - 13 lipca odeszła na zawsze. Trudno żegnać się z kimś, kto pomagał odkrywać świat i przeprowadzał przez burze młodzieńczego uporu.

W poniedziałek, 16 lipca 2018 r., odbył się pogrzeb Teresy Gamrot. W ostatniej drodze towarzyszyła jej rodzina, przyjaciele, znajomi i duże grono wychowanków. Były także poczty sztandarowe Liceum Ogólnokształcącego im. mjra H. Sucharskiego w Sierpcu i Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków Koło Powiatowe w Sierpcu. Msza pogrzebowa odbyła się farze. Odprawił ją ks. Grzegorz Szlom.

Odeszłaś cicho...

Dyrektor LO Sierpc Ewa Jancewicz tak pożegnała Teresę Gamrot:

Ks. Jan Twardowski w jednym ze swoich wierszy pisał:

„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.

Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić...

tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,

że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”.

Jakże prawdziwe są te słowa, przywołane właśnie tu i teraz… Przecież nikt z nas nie przypuszczał, że w taki sposób i w tym miejscu spotkamy się z naszą drogą Koleżanką, którą jeszcze kilka dni temu widzieliśmy zajętą problemami dnia codziennego, z którą rozmawialiśmy. Jesteśmy tu, by towarzyszyć w drodze,
tej ostatniej, na którą wkroczyłaś, droga Pani Tereniu, zbyt wcześnie, zbyt szybko, tak nagle i niespodziewanie.

Pani Teresa Gamrot urodziła się 29 września 1952 r. w Ostrowie. W roku 1975, po ukończeniu studiów na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w zakresie matematyki, rozpoczęła pracę jako nauczyciel matematyki w Zespole Szkół Zawodowych w Sierpcu. Od 1 września 1976 r. do 31 sierpnia 2006 r. pracowała w Liceum Ogólnokształcącym im. mjra Henryka Sucharskiego. Po 31 latach pracy odeszła na zasłużoną emeryturę. Nie straciła jednak kontaktu z naszą szkołą. Pracowała jeszcze w niepełnym wymiarze przez 3 lata. Łącznie przepracowała w naszym liceum 33 lata.

Zawsze była wzorem sumiennej i wytrwałej pracy. Za swoje wybitne osiągnięcia dydaktyczne i wychowawcze otrzymała: Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagrodę Kuratora Oświaty oraz wielokrotnie Nagrodę Dyrektora Szkoły.

Swoją dzisiejszą obecnością chcemy jeszcze raz podziękować za jej trud pracy
na rzecz naszej szkolnej społeczności. Żegnamy dziś członka rodziny, wychowawcę wielu pokoleń młodzieży, świetnego matematyka, wspaniałego pedagoga i przyjaciela, oddaną koleżankę. Odszedł od nas człowiek pełen wewnętrznego ciepła, zrozumienia dla innych, kochający drugiego człowieka, otwarty na potrzeby swoich wychowanków, a jednocześnie wymagający i konsekwentny. Pamiętamy Jej anegdotki i różne powiedzonka, którymi rozbawiała niejednego z nas, by w ten sposób uzyskać aprobatę dla swojego zdania i osiągnąć zamierzony cel swoich działań.

Jeden z absolwentów LO, otrzymując wiadomość o śmierci Pani Teresy, napisał: „Teresa Gamrot nie żyje... fantastyczny matematyk i wychowawca wielu pokoleń uczniów LO... pożegnała dziś ten łez padół. Nie znał życia, kto nie przeszedł przez jej rękę. Wyjątkowa osobowość, charyzmatyczna i zaangażowana w to, co robiła. Kochała ludzi... z wzajemnością. Jak to mówił ks. Kaczkowski – żyła na pełnej petardzie. Wiecznie w biegu, jakby chciała zdążyć przed kolacją naprawić cały świat. Nie zdążyła. Zawezwali ją na drugą stronę tęczy. Widocznie tam jest bardziej potrzebna. Nie zapomnę pani, pani Tereso”.

Droga, Pani Tereso! Pozostawiasz ciepły i trwały ślad nie tylko w historii naszego liceum, ale przede wszystkim w naszych sercach, jako niezwykle serdeczna koleżanka, przyjaciółka, oddana swej pracy nauczycielka i niepowtarzalna wychowawczyni, wspaniały człowiek. Nie mówimy żegnaj, lecz do zobaczenia… Spoczywaj w pokoju!

Co pozostanie...

Gdyby ktoś z Państwa chciał podzielić się swoimi wspomnieniami związanymi z Panią Teresą Gamrot, zachęcamy do dodawania ich w komentarzach. Niech ślad po Jej ziemskiej wędrówce pozostanie nie tylko w naszej pamięci, ale niech również zachowa się dla tych, którzy po latach będą czytać Państwa słowa.