Radni uhonorowali posła II RP. Będzie ulica jego imienia

Rada Miejska w Sierpcu zadecydowała, że jedna z ulic na Zatorzu będzie nosić imię posła na Sejm II Rzeczypospolitej Polskiej, nauczyciela, działacza społecznego, polityka – Bronisława Chojnackiego.

Po serii nazw związanych z drzewami i krzewami przyszedł czas na uhonorowanie jednego z sierpczan, który zasłużył się nie tylko dla miasta, ale także dla naszego kraju. Radni postanowili nadać nowo powstałej ulicy, położonej na Osiedlu nr 6 w rejonie ulicy Stefanii Sempołowskiej, imię Bronisława Chojnackiego.

fot. By Scriptor - Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja, nakładem Ksiegarni F. Hoesicka, Warszawa, 1936, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19431173

Bronisław Chojnacki urodził się 14 grudnia 1895 roku w Kobiernikach koło Płocka, zmarł 6 lutego 1955 roku w Sierpcu. Ukończył szkołę początkową w Płocku, w latach 1908-1912 uczęszczał do gimnazjum rządowego (dzisiejsza Małachowianka). Później skończył rządowe Kursy Pedagogiczne, a równocześnie brał udział w tajnym kursie pedagogicznym. W 1913 r. wstąpił do zakazanego przez władze carskie Związku Strzeleckiego w Płocku. W 1915 r. został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej w Drobinie, później w Mańkowie. Przybrał pseudonim Dąbrowa. W tym roku został nauczycielem w Żabowie koło Zawidza. Rok później wyznaczono go na komendanta lokalnego POW w Zawidzu. Wstąpił do Związku Nauczycielstwa Polskiego i Ochotniczej Straży Pożarnej. W 1917 r. ukończył uzupełniające Kursy Pedagogiczne Polskiej Macierzy Szkolnej.

W 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu wojsk niemieckich w Mieszakach pod Sierpcem. W niepodległej Polsce zdał państwowy „Egzamin nauczycielski” i został kierownikiem szkoły w Susku.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej zgłosił się na ochotnika do Wojska Polskiego. Walczył od lipca do listopada 1920 roku w 6. pułku piechoty Legionów w Płocku. Był ranny.

Po wojnie powrócił do Suska na stanowisko kierownika szkoły. Doprowadził do jej rozbudowy. Pomagał uczniom w zdobywaniu wyższego wykształcenia. Angażował się w działalność społeczną. W latach 1924–1935 był prezesem oddziału powiatowego Związku Nauczycielstwa Polskiego w Sierpcu oraz członkiem Zarządu Okręgowego ZNP. Organizował i przez wiele lat przewodniczył Zarządowi Powiatowego Centralnego Związku Młodzieży Wiejskiej „Siew”. Był członkiem Rady Gminnej w Białyszewie, Rady Powiatowej w Sierpcu i Rady Nadzorczej Kasy Stefczyka.

Założył i został pierwszym prezesem koła powiatowego Związku Oficerów rezerwy RP, prezesem koła powiatowego Związku Peowiaków i wiceprezesem zarządu powiatowego Związku Strzeleckiego w Sierpcu.

Był zwolennikiem Józefa Piłsudskiego. W latach 1928–1935 pełnił funkcję prezesa Rady Powiatowej Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem, a w latach 1937–1939 był członkiem Obozu Zjednoczenia Narodowego. W 1936 roku organizował, a w latach 1937–1939 prezesował Radzie Towarzystwa Budowy Domu Społecznego im. Józefa Piłsudskiego (obecnie Centrum Kultury i Sztuki im. Józefa Piłsudskiego) w Sierpcu. Był inicjatorem utworzenia Powiatowego Komitetu Funduszu Obrony Narodowej i w latach 1936–1939 jego prezesem.

W 1935 roku został wybrany 29 047 głosami z listy państwowej w okręgu nr 10, obejmującego powiaty: sierpecki, rypiński, lipnowski, na posła do Sejmu II RP. Funkcję tę pełnił do 1938 r.

W wrześniu 1939 r. miał zacząć uczyć w szkole w Sierpcu. W czasie wojny ukrywał się pod nazwiskiem Władysław Biłgorajski. W 1943 r. został aresztowany i wywieziony do Oświęcimia. Później został przewieziony do obozu w Ravensbrück, następnie do Karlshagen-Usedom, Barth (filia obozu Ravensbrück), Ellrich (filia obozu Mittelbau-Dora), od 10 kwietnia 1945 roku w Bergen-Belsen.

Po wojnie przebywał w alianckich obozach przejściowych. 15 listopada 1945 roku wrócił do Polski i podjął pracę nauczyciela w Sierpcu — w Szkole Powszechnej nr 2, a od 1950 roku w Liceum Ogólnokształcącym (gdzie był nauczycielem biologii). Był członkiem Związku Byłych Więźniów Politycznych i ZNP.

Za swoją działalność otrzymał m.in. Krzyż Oficerski Orderu Polonia Restituta, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż POW, Medal Niepodległości, Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921.

Życiorys opracowano na podstawie artykułu Jana Chojnackiego „Bronisław Chojnacki (1895-1955) – pedagog, działacz społeczno-polityczny z powiatu sierpeckiego” zamieszczonego w Notatkach Płockich 167 z 1996 r.