W Wielkanoc śpimy krócej

To nie jest dobra wiadomość dla tych, którzy lubią spać. Wskazówki zegarów trzeba przesunąć z godziny 2.00 na 3.00, ale za to szybciej będziemy mogli usiąść przy wielkanocnym stole i spróbować tych wszystkich pyszności przygotowanych na święta.

Obecnie czas jest zmieniany w ponad 70 krajach, podczas gdy w blisko 160 państwach nie ma takiej praktyki. W całej Unii Europejskiej na czas letni przechodzi się w ostatnią niedzielę marca, a do czasu zimowego wraca się w ostatnią niedzielę października.

Jako pierwszy kwestię zmiany czasu poruszył Benjamin Franklin, który żartobliwie sugerował, że ludzie powinni szybciej kłaść się spać i wcześniej wstawać, aby zużywać mniej świec. Pomysł jednak chwycił dopiero podczas I wojny światowej. 30 kwietnia 1916 r. zegarki przestawiono do przodu w Niemczech i Austro-Węgrzech, a cofnięto je w październiku. Za nimi poszły inne kraje. Oszczędności paliwa ponoć były. W Polsce, w dwudziestoleciu międzywojennym, tylko w 1919 r. męczono się z przesuwaniem wskazówek zegara. Podczas II wojny światowej w kraju obowiązywały te same zmiany czasu co w Niemczech. Po wojnie najpierw eksperymentowano. Zmieniano czas w latach 1946-1949 i 1957-1964. Od 1977 r. Polacy regularnie, dwa razy w roku, odejmują lub dodają godzinę do swojego życia

Zmiana czasu miała doprowadzić do oszczędności energii elektrycznej. Trwają jednak dyskusje, czy faktycznie tak jest. Tak czy inaczej, Polska czy chce, czy nie chce nie może samodzielnie zdecydować, że już nie będziemy gmerać przy zegarkach. We wszystkich krajach należących do Unii Europejskiej o sprawach związanych z czasem decyduje Parlament Europejski.