Słowo księdza dziekana na Boże Narodzenie

Drogie Siostry i Drodzy Bracia w Chrystusie!

W tajemnicy nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia ponownie stajemy wobec niepojętego marzenia Boga, które objawia się na kartach Pisma Świętego. To pragnienie, aby każdy człowiek uwierzył w Jego istnienie, otworzył się na Jego miłość i pozwolił się prowadzić drogami Jego mądrości. To marzenie, by serca ludzi – nieraz pełne lęku, niepewności i zmęczenia światem – odnalazły pokój, który płynie z bliskości z Jezusem. Prorok Izajasz zapowiada, że gdy człowiek zaufa Bogu, będzie potrafił rozwiązywać konflikty bez przemocy, a naród nie podniesie miecza przeciw narodowi. Choć w obliczu trwającej niedaleko nas wojny w Ukrainie może to brzmieć jak utopia, słowa psalmisty przypominają: „Pokój z tobą! Modlę się o dobro dla ciebie”. Te słowa nie są jedynie pobożnym życzeniem – są obietnicą, że Bóg nie odwraca wzroku od ludzkiego cierpienia i nieustannie prowadzi do pokoju tych, którzy Mu ufają.

Adwent, który ponownie podejmujemy, to czas czuwania i gotowości, ale także czas niezwykłej troski Boga o ludzkie serce. To chwila, w której rozbrzmiewa wołanie św. Pawła: „Przyobleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa”. On jest światłem zdolnym rozproszyć każdy mrok, tarczą, która chroni przed złem, i mocą, która pomaga od nowa budować nasze relacje – z Bogiem i z ludźmi. Adwent jest zaproszeniem do konkretu: do uczestnictwa w roratach, do wysłuchania rekolekcyjnego słowa, do skorzystania z sakramentu pojednania, do obdarowania potrzebujących, do pojednania się z tymi, z którymi coś nas dzieli. Jest także czasem otwarcia drzwi domów podczas odwiedzin duszpasterskich, aby Chrystus mógł nas w tym czasie prowadzić przez posługę kapłana.

Rozpoczynający się nowy rok duszpasterski pod hasłem „Uczniowie–misjonarze” kieruje nas ku temu, co w chrześcijaństwie jest najważniejsze – ku żywej więzi z Jezusem. Dzięki sakramentowi chrztu zostaliśmy włączeni do rodziny Bożej, staliśmy się Jego przybranymi dziećmi, powołanymi do tego, by wzrastać w wierze i dzielić się nią z innymi. Bycie uczniem Chrystusa to nie pasywna postawa, lecz codzienne trwanie przy Nim, słuchanie Jego słowa, uczestnictwo w Eucharystii, troska o własne sumienie i o rozwój duchowy. Zaś bycie misjonarzem w dzisiejszym świecie oznacza świadczenie o miłości Boga tam, gdzie żyjemy na co dzień – w rodzinie, w pracy, wśród przyjaciół, a zwłaszcza wobec tych, którzy zagubili sens wiary.

Drodzy Rodzice, to szczególnie Wam powierzam troskę o żywą wiarę Waszych dzieci. Umacniajcie je swoim przykładem, prowadźcie do Kościoła, dbajcie o ich obecność na katechezie, módlcie się z nimi i za nie. To, co zasiejecie dziś, wyda owoc w ich dorosłym życiu i będzie nieocenionym skarbem w czasach prób.

Siostry i Bracia, każdy Adwent jest nam dany na nowo, ale nie po to, by powtarzać to samo. Jest dany, abyśmy wzrastali. Dlatego z taką mocą brzmi wołanie Apostoła: „Teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu”. To wezwanie, abyśmy nie przegapili Boga, który przychodzi; abyśmy odnowili nasze życie duchowe; abyśmy umieli rozpoznać Jego obecność w drugim człowieku i w codziennych wydarzeniach. Idźmy z radością na spotkanie Jahwe – z ufnością, że On ma moc odmienić świat, zaczynając od naszych serc.

W tę Świętą Noc, gdy Boży Syn będzie rodził się dla nas w Betlejem, życzę Wam pokoju, który przewyższa wszelki ludzki rozum, nadziei, która nie gaśnie nawet w trudnościach, oraz miłości, która ma swoje źródło w Bogu. Niech Nowonarodzony Jezus obdarzy Was jednością w rodzinach, zdrowiem, niesłabnącą wiarą i siłą do podejmowania codziennych obowiązków.

Niech to Boże Narodzenie stanie się czasem, w którym na nowo odkryjemy bliskość Boga, a nadchodzący rok przyniesie Wam błogosławione owoce duchowego wzrostu, pokoju i wzajemnej życzliwości.

Niech Dobry Bóg wspiera Was swoim błogosławieństwem i prowadzi drogą pokoju!

Z modlitwą i pasterskim błogosławieństwem
Dziekan Dekanatu Sierpeckiego

Ks. kan. Józef Roman Łozecki