Po ciężkiej chorobie zmarła Ewa Jancewicz, wspaniała nauczycielka, dyrektorka, której drzwi gabinetu zawsze były otwarte i każdy mógł przedstawić nawet najbardziej zwariowane pomysły. Kochała życie, kochała swoją pracę i kochała ludzi.

Ewa Elżbieta Jancewicz urodziła się 6 sierpnia 1969 roku w Skrwilnie. Studiowała w Soborowym Studium Teologiczno-Pastoralnym w Płocku, a następnie w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie w 1997 roku uzyskała tytuł magistra teologii. Już w czasie studiów, w 1988 r. rozpoczęła pracę jako katechetka, najpierw w parafii rzymsko-katolickiej pw. św. Wita, Modesta i Krescencji w Sierpcu, a później w Szkole Podstawowej nr 3 (w latach 1990-2000), w I Prywatnej Szkole Podstawowej w Sierpcu (1998-99), w Zespole Szkół nr 1 (1998-2000). We wrześniu 2000 r. została katechetką w Liceum Ogólnokształcącym im. majora Henryka Sucharskiego w Sierpcu. Była cenionym i lubianym nauczycielem i wychowawcą młodzieży. Od 2011 r. pełniła funkcję wicedyrektora, a do 2016 r. dyrektora Liceum. Ciągle stawiała przed sobą nowe wyzwania. W 2009 r. ukończyła studia doktoranckie na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Pracowała też w Mazowieckim Samorządowym Centrum Doskonalenia Nauczycieli jako nauczyciel konsultant i ekspert Ministerstwa Edukacji Narodowej. Była autorką książek i współautorką podręczników katechetycznych. Ewa Jancewicz za swoje osiągnięcia dydaktyczne i wychowawcze otrzymała liczne nagrody i odznaczenia: Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Biskupa Płockiego Zasłużony dla Katechizacji Diecezji Płockiej, dwukrotnie Nagrodę Mazowieckiego Kuratora Oświaty, wielokrotnie Nagrodę Starosty Sierpeckiego i Dyrektora Szkoły. W 2023 r. dostała Złoty Medal za Długoletnią Służbę. Docenione zostały też jej zasługi na rzecz rozwoju Mazowsza. W styczniu 2024 r. przyznano jej Pamiątkowy Medal Pro Mazovia.

Ewa Jancewicz zmarła 21 lipca 2024 r. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył biskup Roman Marcinkowski. Jej ciało spoczęło na Cmentarzu Komunalnym w Sierpcu.

Ostatnie pożegnanie

Na pogrzeb Ewy Jancewicz przybyło wiele osób, które ją znały, szanowały, podziwiały. Nie zbrakło też szkolnego pocztu sztandarowego. W imieniu władz powiatowych dyrektor LO pożegnał starosta sierpecki Przemysław Burzyński: „Gdybym miał zawrzeć wszystkie określenia pani dyrektor w jednym słowie, to na pewno byłoby to słowo „wzór”. Nieważne, by coś mieć, ale ważne, by kimś być i wspomnienie pozostawić po sobie. A pozostawiła pani bardzo dużo – wystarczy spojrzeć dzisiaj na wygląd jej ukochanej szkoły: nowe boiska, podjazdy dla uczniów z niepełnosprawnością, parkingi dla nauczycieli, pięknie doposażone pracownie i świetlica ze sceną na występy młodych aktorów szkolnych, ale przede wszystkim ogromne osiągnięcia uczniów. Jej oddanie, życzliwość i niezłomna determinacja były inspiracją dla nas wszystkich.

Pani Ewo! Przez lata pełnionej funkcji przeżywałaś wiele radości z uzyskiwanych sukcesów wychowanków, ale i smutków, gdy nie wszystko toczyło się tak, jak oczekiwałaś. Jednak do końca, mimo choroby i cierpienia, dzieliłaś się swoją mądrością, wsparciem i pocieszeniem z koleżankami z zaprzyjaźnionych jednostek i Starostwem Powiatowym w Sierpcu. Twoja pasja do życia, optymizm i chęć pomocy innym były nieodłącznymi cechami twej osobowości. Z podziwem patrzyliśmy, że nigdy nie bałaś się wyzwań, nowinek technicznych, programów komputerowych usprawniających pracę, byłaś zawsze otwarta na wszelkie innowacje i projekty, których realizację tak wzorowo sama nadzorowałaś. Potrafiłaś cieszyć się każdym dniem i udowadniałaś, że życie jest cenne i warto je celebrować każdego dnia. Mimo że do końca wierzyłaś w szczęśliwe zakończenie, gdy nadeszła odpowiednia chwila, tak pięknie podziękowałaś za współpracę koleżankom i kolegom z zaprzyjaźnionych szkół i placówek oświatowych, pracownikom Wydziału Oświaty i Zdrowia oraz Powiatowego Zespołu Jednostek Budżetowych. Zapraszałaś „na grupie” na spotkanie w Twojej szkole, na przysłowiową „kawkę”, w ostatnim tygodniu sierpnia. Trochę się przyspieszyło, nie tak powinno wyglądać, ale zgodnie z umową wszyscy jesteśmy. „Istnieją słowa, które nie mówią nic, i cisza, która mówi wszystko”.

W imieniu społeczności szkolnej dr Ewę Jancewicz pożegnała wicedyrektor Alicja Wawrocka-Świeczkowska: „Nikt z nas nie spodziewał się, że w tę upalną wakacyjną niedzielę dotrze do nas wiadomość o twojej śmierci. Wiedzieliśmy, że walczyłaś z najgroźniejszym przeciwnikiem — z chorobą. Ale wygrywałaś przecież już tyle razy... Wierzyliśmy, że i tym razem zwyciężysz. Śmierć jednak pokazała swą siłę. Wiedz, że w naszych oczach i tak zwyciężyłaś. Udowodniłaś swoim życiem, jak mało kto, że cierpienie jest jego częścią i nie ma siły, nie ma odwagi, nie ma wielkości człowieka bez jego cierpienia. Trudno o piękniejszą lekcję, jaką może dać nauczyciel, wychowawca, pedagog, katecheta. Ewo, choroba zabrała nam ciebie, ale pozostawiła wspomnienie walecznej i niezłomnej osoby.

Swoją obecnością chcemy podziękować pani dyrektor za trud pracy na rzecz naszej szkolnej społeczności. Dla pani dyrektor szkoła była życiową pasją, wyzwaniem i wielką miłością. Każdą wolną chwilę poświęcała szkolnym sprawom. Nie szczędziła sił w trosce o dobro placówki, którą kierowała. Nawet przygnieciona chorobą myślała o szkole, swoich uczniach, nauczycielach, pracownikach. Dla nas wszystkich była wzorem pracowitości, rzetelności i sumienności.

Żegnamy oddaną koleżankę, cenionego nauczyciela i konsekwentnego dyrektora. Ale żegnamy przede wszystkim człowieka, który pokazał nam, jak wielką wartością jest życie. I za tę naukę, droga Ewo, bardzo ci dziękujemy. Zapisałaś się w historii naszego Liceum i w naszej pamięci na zawsze. To wyraz naszej wdzięczności, gdyż, jak napisała poetka: „Umarłych wieczność dotąd trwa, dokąd pamięcią się im płaci”. Spoczywaj w pokoju”.

Także rodzice i uczniowie wyrazili swój żal po stracie „ukochanej pani dyrektor”.