Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, zwana potocznie Bożym Ciałem, jest jednym z najbardziej uroczystych i barwnych świąt obchodzonych w Kościele katolickim.

Wszystko zaczęło się w XIII wieku. Julianna, zakonnica z Cornillon, podczas nabożeństwa ujrzała krople krwi na hostii i korporale. 11 sierpnia 1264 r. papież Urban IV ustanowił ten dzień jako święto, które miało przybliżyć wiernym obecność Chrystusa w Eucharystii. Zatwierdził je ostatecznie w 1314 r. Klemens V, nadając mu nazwę święta Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. W naszym kraju Boże Ciało obchodzi się już od 1320 r. Pierwszy źródłowy opis procesji pochodzi z płockiej katedry. Ważnym elementem obchodów święta była i jest procesja eucharystyczna. Ze wszystkich kościołów w miastach i na wsi wychodzą wierni do ołtarzy przybranych zielenią i kwiatami. Przy każdym czytana jest Ewangelia, odbywa się uroczyste błogosławieństwo wiernych Przenajświętszym Sakramentem.

Obchody w parafiach

Pandemia zmieniła trochę sposób obchodzenia tego święta w wielu miejscach. Także w Sierpcu po raz drugi nie odbyła się wspólna procesja wszystkich parafii. Nie oznacza to, że Bożego Ciała nie obchodzono. Każda wspólnota wyznawała wiarę, niosąc Eucharystię do przygotowanych ołtarzy.

W parafii św. Maksymiliana Kolbego procesja przeszła ulicami Płocką, Mickiewicza, Słowackiego, Wiosny Ludów i Braci Tułodzieckich.

— Uroczystość Bożego Ciała to jedno z najważniejszych świąt kościelnych i jednocześnie okazja do publicznego zamanifestowania naszej wiary. Dziś możemy wyruszyć z Jezusem z naszej świątyni, możemy z nim iść w sam środek naszych spraw, aby On pobłogosławił nas, nasze domy, miejsca nauki i pracy — powiedział ks. Dariusz Multon

W parafii świętego Benedykta pierwszy ołtarz znajdował się w kościele, drugi przy figurze św. Józefa, trzeci na tyłach kościoła i czwarty przy krzyżu misyjnym.

— Aby Pan nam błogosławił tam, gdzie jesteśmy, dokąd idziemy i gdzie będziemy. Niech Jego błogosławieństwo spocznie obficie na nas, na naszą parafię, nasze miasto, na świat cały. Błogosław nam, Panie — modlił się ks. Marek Tomulczuk.

W parafii św. Wita, Modesta i Krescencji zbudowano dwa ołtarze, przy dwóch należących do wspólnoty kościołach: farze i św. Ducha.

— Chciałem podziękować wam za to, że jesteście, chcieliście wziąć udział w tej procesji i modlić się. Dziękuję tym, którzy byli szczególnie zaangażowani, żeby ta uroczystość wypadła pięknie — powiedział ks. Sławomir Zalewski

Brzozowe gałązki

Wiele osób, tak jak nasi przodkowie, zabierało z ołtarzy poświęcone gałązki brzozy. Kiedyś wykorzystywano je do wszelkiego rodzaju zabiegów leczniczych i gospodarskich. Wtykano je na granicach pola, aby chroniły zasiewy przed chorobami i szkodnikami, ale też kładziono pod strzechy, aby strzegły domostwo przed pożarem.

— Pamiętam, że tak robiła już moja babcia. Niektórzy się śmieją, że to zabobon. Dla mnie to tradycja, a dodatkowa ochrona nikomu nie zaszkodzi — stwierdziła sierpczanka.