Święta Rodzina, siano, stajenka nad którą błyszczy gwiazda betlejemska, figury pasterzy, zwierząt, żywe stworzenia – tak wyglądały szopki bożonarodzeniowe w sierpeckich kościołach.

Tradycja budowania świątecznych szopek sięga XIII wieku. Za ich twórcę uważa się świętego Franciszka z Asyżu, który w 1223 r w grocie koło włoskiego miasteczka Greccio urządził pierwszą bożonarodzeniową szopkę. W Polsce pierwsze szopki powstały pod koniec XIII wieku. W klasztorze sióstr klarysek w Krakowie do dziś znajdują się dwie figury z pozostałości kompletu jasełkowego, podarowane przez córkę Władysława Łokietka, królową Elżbietę. Są to najprawdopodobniej najstarsze figury w Polsce. Szopki w naszym kraju nazywano jasełkami. „Jasło” w języku staropolskim oznaczało żłóbek. Najsłynniejszy konkurs na najładniejszą szopkę odbywa się w Krakowie od 1937 roku. Największa szopka w Polsce, a ponoć i w Europie, znajduje się w kościele franciszkanów w Poznaniu. Żłóbek ma 27 metrów głębokości, 14 metrów szerokości i 16 metrów wysokości i składa się z ponad 400 elementów.

W sierpeckich kościołach również pobudowano szopki. Nie odbiegają one od tych, które widzieliśmy w poprzednich latach. W farze wydzielono część świątyni z lewej strony ołtarza. Powstała tu stajenka przedzielona na dwie części. W jednej znalazły się żywe owieczki i króliki. W drugiej stanęły figury biblijnych postaci.

W kościele szkolnym na sianie ustawiono figurki Marii, Józefa, Jezusa, pasterzy, owiec i trzech króli. Przed kościołem znajduje się szopka z żywymi zwierzętami. Z okazji urodzin Chrystusa ksiądz proboszcz Tomasz Kadziński częstował wszystkich tortem.

W klasztorze żłóbek znajduje się z boku ołtarza. Nie ma w nim żywych zwierząt. Są figurki świętej rodzinny. Uwagę zwraca wielkie drewniane koło.