Święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa to jedno z głównych świąt Kościoła katolickiego. Jak co roku, tłumy wiernych przeszły ulicami polskich miast i wsi w procesji Bożego Ciała, by publicznie wyznać wiarę.

Początki obchodów święta Bożego Ciała wiążą się ze św. Julianną z Cornillon (1192-1258). Była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon, w pobliżu Liege. W 1245 r. miał jej objawić się Chrystus, który żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Robert, ówczesny biskup Liege, zdecydował, że trzeba to pragnienie spełnić. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna. Jednak wyższe duchowieństwo miasta uznało, że był to krok przedwczesny. Po raz drugi procesja ulicami Liege przeszła pięć lat później. Poprowadził ją archidiakon Jakub, który później został papieżem i przyjął imię Urbana VI. To on wprowadził uroczystość Bożego Ciała do kalendarza liturgicznego. Z ustanowieniem tego święta wiążę się cud, który wydarzył się we włoskim mieście Bolsena. Kiedy kapłan odprawiał mszę świętą, po przeistoczeniu trącił kielich ręką, a jego zawartość rozlała się na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że wino zmieniło się w krew. Zawiadomiony o cudzie papież zabrał ten święty korporał. Dotąd widać na nim plamy.

Na terenie Polski procesje Bożego Ciała pojawiły się w XIV wieku. Pierwszymi miastami, w których celebrowano to święto, były Kraków, Płock, Wrocław.

Wiara w przeistoczenie

Katolicy wierzą w realną obecność Jezusa w Najświętszym Sakramencie, w to że opłatek po wypowiedzeniu przez kapłana słów przeistoczenia, mocą Ducha Świętego staje się ciałem, a wino – krwią Chrystusa. Ten sakrament Jezus miał ustanowić w Wielki Czwartek podczas Ostatniej Wieczerzy. W Ewangelii świętego Łukasza napisano, że nakazał swoim uczniom sprawować ten sakrament: „To czyńcie na moją pamiątkę". Nie może być on uroczyście obchodzony ze względu na powagę Wielkiego Tygodnia. Dlatego też celebruje się uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, aby za ten dar w odpowiedni sposób podziękować.

Cztery ołtarze

Od wieku XVI wprowadzono zwyczaj śpiewania Ewangelii przy czterech ołtarzach. W Sierpcu ołtarze stanęły przed czterema kościołami. Procesja rozpoczęła się uroczystą mszą świętą, odprawioną w Sanktuarium Matki Bożej Sierpeckiej. Po jej zakończeniu wierni przeszli ulicami miasta. Na początku szła asysta procesyjna, niosąc sztandary i figury. Ubrane w białe szaty dziewczynki sypały kwiaty. Pod baldachimem niesionym przez strażaków szedł kapłan. Niósł on monstrancję, w której, zgodnie z wiarą wyznawaną przez katolików, umieszczono mistyczne Ciało Chrystusa. Wierni śpiewali nabożne pieśni. Procesja zatrzymywała się przed każdym z ołtarzy. Czytano fragment Ewangelii nawiązujący do tematyki eucharystycznej. Na zakończenie dziekan ks. Tomasz Kadziński podziękował za liczne uczestnictwo i udzielił błogosławieństwa.