W tym roku kościół pw. św. Wawrzyńca obchodzi 300-lecie istnienia. Jubileusz miał być okazją do wielkiego, radosnego świętowania. Plany trzeba było odłożyć na później. Jednak coroczny odpust w małym drewnianym kościółku na skraju dróg odbył się.

W 1720 roku wśród bagien i lasów zbudowano kapliczkę. Jej fundatorem był kasztelan raciąski. Obok niej zamieszkali pustelnicy, którzy modlili się i opiekowali miejscem kultu. Z czasem, prawdopodobnie w XIX wieku, dobudowano kruchtę i zakrystię, a w 1870 roku przeprowadzono gruntowny remont. Podczas II wojny światowej kościół służył za magazyn. Po wojnie znów stał się miejscem modlitwy. Dziś stoi przy bardzo ruchliwej drodze wojewódzkiej 560. Jest jednym z najmniejszych kościołów na Mazowszu. Zbudowana z drewna modrzewiowego i sosnowego świątynia przyciąga wielu wiernych. Szczególnie latem kierowcy zatrzymują się, by zajrzeć do środka i pomodlić do św. Wawrzyńca, patrona tego miejsca.

Msza odpustowa

Jak co roku, w dzień patrona na placu przed kościołem stanął ołtarz polowy. U jego stóp rolnicy ustawili misternie wykonane wieńce dożynkowe z Dzikiego Boru i Blizna. Pandemia spowodowała, że nie było pielgrzymki z kościoła św. Marii Magdaleny ze Szczutowa, nie grała Parafialna Orkiestra Dęta, ani nie śpiewał miejscowy chór. Wierni jednak przyszli i mimo upalnego dnia wspólnie modlili się do Boga. Mszę świętą odprawił ojciec Józef Wręczycki, bernardyn ze Skępego. Podczas kazania mówił o św. Wawrzyńcu, jego męczeńskiej śmierci i niezachwianej wierze w Boga. Zwrócił też uwagę na sposób wznoszenia modłów, by nie były one „klepaniem pacierza”, a rozmową z Bogiem.

- Jam jest - to Pan Bóg objawia ci swoje imię, żebyś się zastanowił, że rozmawiać z Bogiem będziesz, nie z kolegą, Pan - kreator, najwyższy Pan, władca, nad którym nie ma już nikogo, Bóg twój - nie ma poza nim Boga innego. Ważne, żeby zacząć się dobrze modlić, wiedzieć do kogo, wiedzieć, że mam Boga jedynego, który jest i od niego wszystko. Uczmy się od świętego Wawrzyńca pójścia za Bogiem, nawet do oddania życia - mówił ojciec Józef.

Poświęcenie wieńców

Podczas odpustu w Bliznie od wielu lat święcone są wieńce dożynkowe i następuje podziękowanie za zbiory.

- Spraw Panie, aby w tym roku nikomu nie zabrakło pożywienia, wspomagaj wszystkich pracujących na roli i naucz nas dzielić się swoimi darami z każdym, kto znajdzie się w niedostatku - modlił się o. Józef.

Ze względu na panującą pandemię nie było obrzędu dzielenia chlebem. Odbyła się natomiast procesja wokół kościoła zakończona błogosławieństwem.

Proboszcz szczutowskiej parafii ks. kan. Marian Orzechowski podziękował wszystkim za obecność na uroczystości odpustowej oraz tym, którzy pomagali przy jej organizacji. Słowa podziękowania skierował również dla działkowiczów ze Słupi, którzy ofiarowali kielich.